Η χώρα μας σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας για την διαφθορά στο Δημόσιο κατατάσσεται ως η πιο διεφθαρμένη χώρα των... «27» της Ευρωπαϊκής Ένωσης μάλιστα στη σχετικής λίστας που αφορά 176 χώρες βρίσκεται στην 94η θέση ,ο οργανισμός της Διεθνούς Διαφάνειας ορίζει την πολιτική διαφθορά ως "την κατάχρηση ενός δημοσίου αξιώματος για ίδιον όφελος".
Η Ελλάδα το 2007 (προ οικονομικής κρίσης) ήταν στην 56η θέση και από τότε συνεχώς υποχωρεί στην λίστα διαφάνειας φτάνοντας πλέον φέτος στην 94η. Αυτό σημαίνει ότι, σύμφωνα με την συγκεκριμένη έρευνα, στην χώρα μας η διαφθορά ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Ίσως στην εποχή της οικονομικής κρίσης, με τις δυσκαμψίες που παρατηρούνται στο κράτος, να έχει επιταθεί ακόμα περισσότερο το φαινόμενο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς μια τόσο ραγδαία αύξηση της διαφθοράς της χώρας, αποδεχόμενος πλήρως τα στοιχεία αυτά.
Ο ετήσιος δείκτης της Διεθνούς Διαφάνειας κατατάσσει 176 χώρες ανάλογα με τις αντιλήψεις που επικρατούν γύρω από το πόσο διεφθαρμένες είναι. Ο δείκτης δεν αντανακλά το πραγματικό επίπεδο της διαφθοράς που επικρατεί σε αυτές γιατί δεν μπορεί να μετρηθεί άμεσα, μιας και οι σχετικές συναλλαγές γίνονται μυστικά. Έτσι αυτό που μετράει τελικά είναι η εντύπωση της κοινωνίας για την διαφθορά της χώρας. Πολλοί μάλιστα πανεπιστημιακοί αμφισβητούν την αξιοπιστία τέτοιων μετρήσεων, καθώς πρόκειται για συνεντεύξεις πολιτών που απλά αντανακλούν την κοινή γνώμη και δεν πρόκειται για ξεκάθαρα μετρήσιμα δεδομένα.
Αυτό που έχει κυρίως αλλάξει μετά την οικονομική κρίση στη χώρα μας, είναι η αίσθηση των πολιτών για την διαφθορά στο κράτος, αλλά και τα συναισθήματα που τρέφουν απέναντι σε αυτό. Με το πελατειακό σύστημα των κομμάτων να έχει αποδυναμωθεί ελέω Τρόικας και σκληρές αποφάσεις να επιβάλλονται, που συρρικνώνουν τα εισοδήματα του κόσμου, οι πολίτες αντιλαμβάνονται με μεγαλύτερη εχθρότητα το κράτος και τους λειτουργούς τους. Διάχυτη είναι η εντύπωση ότι αυτή η αδιαφάνεια οδήγησε την χώρα στην οικονομική κατάρρευση, αλλά και ότι για όλα φταίνε οι πολιτικοί. Έτσι το κράτος, που όχι μόνο έχει κόψει τις χαριστικές παροχές του παρελθόντος, αλλά παίρνει και σκληρά οικονομικά μέτρα, έχει γίνει ο εχθρός. Μέσα σε αυτό το κλίμα είναι απολύτως αναμενόμενο οι Έλληνες πολίτες να αντιλαμβάνονται αυτό το κράτος ως πιο διεφθαρμένο από όσο το αντιλαμβάνονταν στο παρελθόν, προ οικονομικής κρίσης. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει διαφθορά στην Ελλάδα. Απλά, σημαίνει ότι διαφθορά υπήρχε και παλιότερα, αλλά δεν ήταν τόσο ενοχλητική, γιατί δεν υπήρχε αυτή η οικονομική ανέχεια των πολιτών. Οπότε, είτε την ανέχονταν με μεγαλύτερη ευκολία είτε (που είναι και το πιο ακριβές κατά την άποψή μου ) την υπολόγιζαν ως μικρότερη από όσο την υπολογίζουν σήμερα.
Κραυγαλέο παράδειγμα είναι το φορολογικό καθεστώς που συνεχώς μεταβάλετε και πάντα το ίδιο μένει .Το πρώτο πράγμα που είπε η τρόικα όταν ήρθε στην Αθήνα πριν από τρία χρόνια ήταν: Φτιάξτε ένα φορολογικό νόμο με 25 σελίδες και καταργήστε τους παλιούς, που είναι 25.000 σελίδες. Φυσικά και δεν έγινε αυτό. Αν είχε γίνει, ίσως να είχαμε λιγότερη φοροδιαφυγή, ίσως να μην είχαμε λαδώματα, ίσως να είχαμε περισσότερες επενδύσεις, ελληνικές και ξένες, ίσως να είχαμε αποφύγει ακόμη και μεγάλο ποσοστό της ύφεση. Δυστυχώς όμως όλοι οι φορολογικοί νόμοι στη χώρα φτιάχνονταν έτσι, πολύπλοκοι, δυσνόητοι, να χρήζουν ερμηνείας κατά περίπτωση και να αφήνουν παράθυρα. Όλα αυτά γίνονται για έναν και μόνο λόγο,να υπάρχει περιθώριο συναλλαγής μεταξύ των εμπλεκομένων δηλαδή έφορα και φορολογούμενου . Το αποτέλεσμα των φορoλογικών νόμων στην Ελλάδα είναι ένα: Όλοι να θεωρούνται a priori ένοχοι, έτσι ώστε η γραφειοκρατία να τους καλεί κατά βούληση να την πληρώσουν (αυτήν και όχι το κράτος) για να ξεφύγουν προσωρινά μέχρι την επόμενη πρόσκληση. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, ο μεν πολίτης δεν ξέρει τι χρωστάει, ο νομοταγής πολίτης που πληρώνει τους φόρους του εξοντώνεται και ο απατεώνας φοροφυγάς πλουτίζει.
Για να φτιαχτεί ένας πραγματικά σοβαρός, δίκαιος και αποτελεσματικός φορολογικός νόμος, πρέπει η σελίδα να είναι λευκή και να έχει μόνο ένα πρώτο άρθρο: "Καταργούνται όλοι οι παλιότεροι φορολογικοί νόμοι και διατάξεις". Διότι όταν αναθέτουμε σε μια δημόσια υπηρεσία να εκσυγχρονίσει τον τρόπο λειτουργίας της, είναι σαν να ζητάμε από τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά να αυτοκτονήσουν. Και δεν πρόκειται να το κάνουν. Προτιμούν να σκοτώσουν εμάς τους υπόλοιπους...
ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ Δ. ΧΡΗΣΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ,Μaster ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΤΕΚΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου